ลูกเป็ดขี้เหร่" เป็นนิทานของนักเล่านิทานชื่อดัง แอนเดอร์เสน นิทานเรื่องนี้เป็นนิทานเรื่องเอกเรื่องหนึ่งในจำนวนหลายเรื่องของเขา แต่งขึ้นในปีค.ศ. 1835 ใช้บรรยากาศเป็นภาพสร้างสรรของนิทาน ในชนบทของประเทศเดนมาร์กเมืองเกิดของเขาเลยทีเดียว
...นิทานเรื่องนี้เขาต้องการเน้นถึงการผจญภัยและการเจริญเติบโตอย่างน่าสงสาร ของไข่หงส์ใบหนึ่งที่เคราะห์ร้ายพัดหลงเข้าไปอยู่ในเล้าเป็ดที่ไม่ใช่เผ่าพันธุ์ของมัน ผลเลยต้องกลายมาเป็น"ลูกเป็ดขี้เหร่ "อย่างที่ว่า....
ข้อคิดของนิทานเรื่องนี้ก็มีอยู่ว่า... แม้จะอ่อนแอมากมายเพียงใด ถ้าเชื่อในอำนาจของพระเจ้า จงอย่าท้อถอย...มีชีวิต อยู่ให้จงได้ แล้วสักวันความสุขก็จะมาถึง....เชื่อสิ...