ครั้งหนึ่งในงานเต้นรำของสัตว์ป่า ลิงได้รับเลือกให้เป็นราชาสัตว์ป่า เนื่องจากเต้นรำเก่งมาก สุนัขจิ้งจอกอิจฉาริษยาลิงเป็นกำลัง จึงคิดหาวิธีจำจัดลิงเสีย
วันหนึ่ง สุนัขจิ้งจอกเห็นนายพรานวางเนื้อก้อนหนึ่งไว้ในกับดักก็คิดแผนชั่วมาได้ มันรีบวิ่งไปบอกลิงว่า
"ข้าพเจ้าเจอของวิเศษอย่างหนึ่ง อยากถวายแด่ท่านราชา"
ลิงได้ฟังเช่นนั้นก็เดินตามสุนัขจิ้งจอกไปค้นหาของวิเศษด้วยคงามดีใจ
ในที่สุด เจ้าลิงก็ติดกับดัก มันโกรธมาก ต่อว่าสุนัขจิ้งจอกว่า
"แกหลอกฉันทำไม"
สุนักจิ้งจอกตอบว่า
"โถ...คุณจ๋อที่น่าสงสาร สัตว์ที่โง่เง่าอย่างแกจะเป็นราชาสัตว์ป่าได้อย่างไร ? ตำแหน่งนี่มันไม่เหมาะสมกับแกดอก ข้าจึงต้องกำจัดเจ้าให้พ้นทาง เพื่อที่ข้าจะได้เป็นขวัญใจแทนเจ้าไงล่ะ"
นิทานเรืื่องนี้สอนให้รู้ว่า
๑. ยืนยิ่งสูง ก็ยิ่งหนาว ลาภ ยศ ฐานะ ยิ่งใหญ่โต ก็ยิ่งหา เพื่อนแท้ไม่ได้
๒. อย่าคิดว่าเมื่อมีอำนาจอิทธิพลแล้ว ก็จะกอบโกยผลประโยชน์ใส่ตัวได้อย่างเต็มที่ และอย่าคิดว่าเมื่อเป็นใหญ่แล้ว คนทั้งแผ่นดินจะภักดี ต่อตน ยอมนำเอาของดีๆ มาถวาย ในฐานะ ผู้นำ เราควรแยกแยะให้ออกว่าอะไรสมควรเอา อะไรไม่สมควรเอา ไม่ควรละโมบโลภมากใครเอาอะไรมาให้ ก็รับไว้หมด ไม่เช่นนั้นอากเสียชื่อและเสียคนในภายหลัง
๓. คนที่ชอบของฟรี มักจะเจอกกระดูกเสมอ
ที่มา : http://dhammathai.org