ปลาทูนากับปลาโลมาต่างคุยโอ้อวดกันว่าตนเองมีความสามารถเหนือกว่าอีกฝ่ายหนึ่ง ทั้งสองจึงท้ากันแข่งขันว่ายน้ำ ขณะว่ายคู่กันไปอย่างรวดเร็ว ปลาทูนาเห็นสบโอกาสจึงว่ายเข้าไปเอาตัวเบียดกระแทกปลาโลมาให้เสียหลักถลาเข้าไปเกยตื้นชายฝั่ง แต่ปลาทูนาเองซึ่งว่ายมาด้วยความเร็วสูงก็ไม่อาจรอดพ้นชะตากรรมเดียวกัน ทั้งสองถูกแสงแดดที่ร้อนแรงแผดเผาได้รับความทุกข์ทรมานอยู่ใกล้ ๆ กันนั่นเอง

“ก็ไม่เลวนักหรอก” ปลาโลมากล่าวก่อนที่จะสิ้นใจ “เพราะศัตรูของข้าก็คงไม่พ้นจากความไปได้เช่นกัน”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

การคิดร้ายต่อผู้อื่น ย่อมประสบผลร้ายเช่นเดียวกันมนุษย์บางคนยินยอมที่จะประสบชะตากรรมเมื่อรู้ว่าศัตรูของเขาก็ได้ผลเช่นเดียวกันกับตน ช่างน่าอนาถแท้