หญิงชาวบ้านคนหนึ่งกำลังจะนำนมวัวที่เพิ่งรีดเสร็จไปขายในตลาด นางเทินหม้อนมวัวไว้บนศีรษะ ระหว่างทางหญิงผู้นั้นได้นึกฝันไปต่าง ๆ นานา

“เมื่อขายนมวัวได้แล้วเราจะนำเงินไปซื้อลูกไก่มาเลี้ยงหลาย ๆ ตัว ไม่นานนักลูกไก่ก็จะเติบโตเป็นพ่อไก่แม่ไก่และออกไข่เป็นจำนวนมาก เมื่อฟักเป็นตัวแล้วคราวนี้เราก็จะมีพ่อไก่แม่ไก่หลายสิบคู่และออกไข่ให้เราไม่ต่ำกว่า 300 ฟอง หากนำไข่ไก่ไปขายก็คงนำเงินที่ได้ไปซื้อหมูมาเลี้ยง

สองสามเดือนต่อมาหมูกินข้าวกินรำจนอ้วนท้วนสมบูรณ์ขายได้ราคา คราวนี้ควรเอาเงินจำนวนนั้นไปซื้อแม่วัวมาเลี้ยง ครั้นแม่วัวตกลูกเราก็นำไปขายในตลาดพร้อมกับแม่วัวแม่ไก่และไข่ของมัน ถึงตอนนั้นฉันคงจะมีเงินมากมายสำหรับเสริมความงามและซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ มาสวมใส่หนุ่ม ๆ เห็นเข้าก็จะต้องตามจีบและขอแต่งงาน ในตอนแรกฉันควรจะทำเป็นเล่นตัวเชิดหน้าใส่พวกเขา”

เมื่อหญิงสาวเชิดหน้าหม้อนมที่เทินไว้บนศีรษะก็คว่ำลงสู่พื้นทั้งวัว ไก่ เสื้อตัวใหม่และชายหนุ่มได้อันตระธานหายไปพร้อมกับนมในหม้อจนหมดสิ้น

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

หากมัวแต่เพ้อฝันจนลืมหน้าที่ความรับผิดชอบของตน ฝันนั้นก็จะสลายไปในที่สุด