ชาวประมงกลุ่มหนึ่งออกไปจับปลาโดยวิธีลากอวน เมื่อลองลากอวนดูและรู้สึกว่าอวนหนักมาก พวกเขาก็เต้นรำด้วยความปีติยินดีเพราะคิดว่ามีปลาตัวใหญ่มาติดอวนมากมาย

แต่เมื่อชาวประมงเหล่านี้ลากอวนขึ้นมาบนฝั่งก็พบว่ามีปลาอยู่เพียงสองสามตัวเท่านั้น มีแต่ทราบและก้อนหินเต็มไปหมด พวกเขาเศร้าโศกเสียใจเพราะความผิดหวังอันรุนแรงนี้ สิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าในขณะนี้ไม่เหมือนกับที่ได้คาดหวังไว้อย่างสูงส่งเลย

ชาวประมงชราคนหนึ่งในกลุ่มนี้พูดว่า “พวกเราควรหยุดคร่ำครวญได้แล้ว ข้ามีความเห็นว่าความเศร้าโศกเป็นฝาแฝดกับความปีติยินดี

และพวกเราก็เพิ่งได้รับประสบการณ์นี้เมื่อครู่นี้เอง พวกเราเต้นรำด้วยความปีติยินดี แต่อีกเพียงไม่กี่นาทีต่อมาก็ต้องร้องไห้คร่ำครวญเพราะความผิดหวังอยู่ในขณะนี้

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

อย่าหลงดีใจกับสิ่งที่ยังไม่มาถึงหรือสิ่งที่ยังไม่รู้เพราะสิ่งที่คิดอาจจะไม่ได้ดังที่หวัง