มีชายคนหนึ่งพร้อมกับเพื่อน ไปนั่งรอรถไฟที่สถานี รถจะมาถึงเวลาบ่ายโมง ชายคนนั้นก็บอกให้เพื่อนไปดูนาฬิกา ที่ตั้งอยู่ในบริเวณสถานีว่าบ่ายโมงหรือยังเพื่อนก็วิ่งไปดู แล้วก็กลับมาบอกว่า “เที่ยง ยังไม่บ่าย” ก็มานั่งรอรถกันต่อไป
นั่งรอกันอยู่พักใหญ่ ก็บอกให้เพื่อนวิ่งไปดูนาฬิกาอีกทีว่าบ่ายโมงหรือยัง
เพื่อนก็วิ่งไปดูอีก แล้วก็กลับมาบอกว่า “เที่ยง ยังไม่บ่าย” ก็นั่งรอรถกันอีก จนกระทั่งตะวันคล้อยไปแล้ว ก็บอกให้เพื่อนวิ่งไปดูนาฬิกาอีกสักทีเพื่อนก็วิ่งไปดู แล้วก็กลับมาบอกว่า “เที่ยง ยังไม่บ่าย” เหมือนเดิม
ชายคนนั้นก็เกิดความสงสัย จึงพูดกับเพื่อนว่า “ไหนนาฬิกาที่เอ็งวิ่งไปดูมันอยู่ตรงไหน”
เพื่อนก็พาไปดูพร้อมกับชี้บอกว่า “นี่ไงล่ะ”
ชายคนนั้นหัวเราะไม่ออกจึงพูดออกมาว่า “โธ่เอ๋ย ! นั่นมันเครื่องชั่งน้ำหนักต่างหาก ไม่ใช่นาฬิกา เอ็งเข้าใจผิดไปแล้ว”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การใช้คนโง่เขลาเบาปัญญาไปทำสิ่งใด อาจทำให้เกิดความเสียหายขึ้นได้
Written by Unknown
We are Creative Blogger Theme Wavers which provides user friendly, effective and easy to use themes. Each support has free and providing HD support screen casting.
Here in this blog, words themselves are creating that scenario where there is a lot of mayhem and serendipity along with a silent isolation. Rarely found to see such skill and enthusiasm.หนังสือ เด็ก
ตอบลบ